صفحه 94، پاراگراف 1 (تخلیه ادرار) و شکل 12:

بتدریج که ادرار ،درون کلیه ها تشکیل می شود از لگنچه، قطره قطره وارد میزنای ها می شود، همان لوله های رابطی که کلیه ها را به مثانه متصل می کنند. هرچند نیروی جاذبه زمین، حرکت ادرار از کلیه ها به مثانه را تسهیل می کند ولی بیشترین تأثیر مربوط به میزنای است. در شکل 12 این صفحه دیده میشود که از هر کلیه یک میزنای خارج می شود. ابتدای هر میزنای دریچه دار نیست ولی انتهای آن دریچه دار است. دریچه انتهای میزنای مانع بازگشت ادرار از مثانه به میزنای می شود. این دریچه را نمی توان بنداره تصور کرد (بنداره صرفاً ماهیچه صاف حلقوی دارد)، بلکه این دریچه، از چین خوردگی لایه مخاطی سطح داخلی مثانه بوجود آمده و انتهای میزنای را بسته نگه می دارد.

و اما؛ کدام نیرو کمک می کند تا ادرار از کلیه به مثانه برسد. در دیواره میزنای، ماهیچه های صاف وجود دارند که با حرکت کرمی خود (صفحه 30، انواع حرکات لوله گوارش را هم ببینید) ادرار را به سوی مثانه پیش می برند. این حرکات کرمی، نتیجه انقباضات ماهیچه های صاف دیواره میزنای است و تحت کنترل اعصاب خود مختار است.

شکل 12 این صفحه، نشان می دهد که بزرگ سیاهرگ زیرین (که سیاهرگ کلیه به آن متصل می شود) به کلیه چپ نزدیک تر است و سرخرگ آئورت (که از قلب منشأ می گیرد) و انشعابی از خود به اسم سرخرگ کلیه را بوجود می آورد به کلیه راست نزدیک تر است (البته اگر نما را از پشت در نظر بگیریم). همچنین چون کلیه راست از کلیه چپ پایین تر است پس میزنای راست کوتاه تر از میزنای چپ است. در این شکل، بر روی هر کلیه یک غده فوق کلیه هم دیده می شود. میز راه هم، رابط لوله ای بین مثانه و سر آلت تناسلی است.